บ่าวรับใช้ของคุณชายกู้ (Mpreg)

 *** มี E-book แล้วจ้า ***

 วันนี้แวะมาบอกว่า  "บ่างรับใช้ของคุณชายกู้" มี E-book ปล้วค่ะ^^

โดย E-book จะแบ่งเป็นสองเล่ม  ใครอยากได้น้อง ๆ ไปเลี้ยงดูก็จิ้มเลยจ้า^^

บ่าวรับใช้ของคุณชายกู้ เล่ม 1 ราคา 149 บาท

บ่าวรับใช้ของคุณชายกู้ เล่ม 2 (จบ) ราคา 119 บาท

*** ประกาศ ***

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อตัวละครในเรื่องก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งสมมุติ หากไปซ้ำกับชื่อใครก็ขอให้รู้ไว้ว่าผู้แต่งไม่มีเจตนาในการลบหลู่แต่อย่างใด และอย่างที่บอกว่าแต่งขึ้นมาตามจินตนาการดังนั้นเรื่องราวเกี่ยวกับกลุ่มคนหรือประวัติศาสตร์ก็เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาด้วยเช่นกัน ไม่มีการอ้างอิงประวัติศาสตร์หรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ที่สำคัญที่สุด นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย Boy Love หรือ Yaoi หรือ ชายรักชาย และ Mpreg ผู้ที่ไม่ชอบอ่านแนวนี้กดปิดไปได้เลยนะคะ

*** คำเตือน ***

1. นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่ child glooming แต่อาจจะมีกลิ่นอายแบบนั้นอยู่บ้าง ทั้งนี้ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

2. นิยายเรื่องนี้มี 2 ภาค ดังนั้นเนื้อหาจึงค่อนข้างเยอะและออกไปทางยืดเยื้อ จึงอาจจะไม่เหมาะกับนักอ่านที่ใจร้อน

3. ขึ้นชื่อว่านิยายดังนั้น ‘ความไม่สมเหตุสมผล’ ก็ยังอาจจะมีอยู่ และอยากให้นักอ่านทุกท่านเข้าใจว่าทุกบรรทัดที่เขียนนักเขียนได้ตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น เนื้อเรื่องจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด

4. นิยายเรื่องนี้ ‘จบดี’ แน่นอน

5. ขอความกรุณาคอมเมนต์ด้วยถ้อยคำสุภาพ เพราะนักเขียนใจบางมาก

*** อัพเดทตอนแรก  28/08/21 ***

คำโปรย

กู้เสวียนนั้นร่างกายอ่อนแอ ตั้งแต่เล็กก็มักจะป่วยออด ๆ แอด ๆ อยู่เป็นประจำ ทำให้เขาไม่สามารถช่วยงานในบ้านที่เป็นร้านขายขนมและของกินเล่นได้มากนัก โชคดีที่เขามีมารดาผู้ฉลาดเฉลียว ทั้งยังรอบคอบและระแวดระวัง เขาจึงได้รับการถ่ายทอดความรู้จากนางมากกว่าทุกคนในบ้าน กู้เสวียนจึงคิดจะใช้ความรู้ที่มีหาทางทำให้ครอบครัวที่ค่อนข้างอัตคัดได้ลืมตาอ้าปาก แต่ความหวังนั้นก็ต้องดับลงพร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกโหมเหนือบ้านตระกูลกู้ ทุกสิ่งทุกอย่างมอดดับไปต่อหน้า ทั้งชีวิตของบิดามารดา พี่ชายและบ่าวไพร่ เหลือไว้แค่เพียงตัวกู้เสวียนในวัยสิบห้ากับบ่าวรับใช้ที่เหลือรอดเพียงสองคน สิ่งที่รอพวกเขาอยู่มีเพียงอนาคตที่มองไม่เห็น

ฉีเว่ยเรียกตัวเองว่า ‘อาเว่ย’ เช่นเดียวกับที่ทุกคนในบ้านตระกูลกู้เรียก แต่ปานแดงที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดทำให้เขาแตกต่างจากผู้อื่น ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว โดยเฉพาะกับกู้เสวียน บุตรชายคนเล็กของบ้านที่ช่วยมารดาเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่จำความได้ คุณชายของฉีเว่ยนั้นเข้มงวดแต่อ่อนโยน สั่งสอนฉีเว่ยแทนบิดามารดาที่ต้องทำงาน ดังนั้นฉีเว่ยจึงทั้งรักและเชื่อฟังคุณชาย ทั้งยังตั้งใจว่าจะติดตามรับใช้ไปตลอดชีวิต แต่ความมุ่งหวังของฉีเว่ยกลับกลายเป็นจริงในทางที่โหดร้าย ภาพที่มารดานอนตายอยู่ในกองเพลิงยังคงติดตา กลายเป็นฝันร้ายที่ทำให้เขามักจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมเสียงกรีดร้อง แต่ทุกครั้งคุณชายก็จะอยู่ตรงนั้น พร้อมกับน้าหวัง คุณชายจะกอดเขาเอาไว้ในอ้อมแขนจนเขาหลับไปอีกครั้ง ฉีเว่ยฝันร้ายก็จริง แต่เขายังมีคุณชายอยู่

“หวังเฮ่อบอกว่าเจ้าเปิดก้นใส่พวกพ่อค้า”

“เจ้ารู้ว่าไม่ควรทำอย่างนั้น”

“อาเว่ยผิดไปแล้วขอรับคุณชาย อาเว่ยจะไม่ทำอีกแล้ว”

“ท่านแม่ของข้ากับท่านแม่ของเจ้าเคยบอกไว้ว่าอย่างไร เจ้าคงลืมไปแล้วกระมัง”

“อาเว่ยไม่เคยลืมขอรับ ฮูหยินกับท่านแม่บอกว่าอาเว่ยต้องไม่ถอดเสื้อผ้าให้คนอื่นดู ต้องไม่ให้ใครเห็นปานของอาเว่ย”

“แต่เจ้าก็ยังทำ”

“แต่พวกเขาล้ออาเว่ยก่อน อาเว่ยไม่....”

“มานี่”

“ไหนลองบอกให้ข้าฟังอีกครั้งว่าทำไมเจ้าจึงไม่ควรเปิดก้นให้คนอื่นดู”

“เพราะมันไม่สุภาพขอรับ”

“แล้วอะไรอีก”

“เพราะอาเว่ยเป็นเกอ ปานของอาเว่ยอยู่ตรงก้น จะให้คนอื่นเห็นไม่ได้”